MAHALLEM ve ÇOCUK


Şazi  Mahallesi, Hacı Muratlar’ın  aralık; 
İki oda, bir mutfak; çorak damın üstü yarık. 

İşte ben, bu mutlu hânede dünyaya gelmişim; 
İlk çocuk olarak, neşe ve sevinç getirmişim.

Hac’anamın rüyası sonucunda adım konmuş; 
Hacı babam ise, bu işe birazcık bozulmuş.

Soğuk gelmesin diye kapıya kilim tutardık; 
Kış günü toprak odada çok huzurlu yatardık.

Su çekilip, “esbap daşı ”na  çamaşır yığılır;
Garip anam, akşamlara kadar “tokeş”ler durur.  

Hesna  hala’m camızın sütünden kaymak yapardı; 
Gadir emmi’m  sabah namazını hiç kaçırmazdı.  

Nerde Güllü Gelin, Ayşe Gelin, Fâ’riye aba? 
Dünya yalan..Ölenleri yazsak sığmaz kitaba.

Cılkoğlu Çeşmesi’nde bazen kesilirdi deve; 
Hayvanın böğürmesi, gelirdi  tâ bizim eve.

Çil Abdil’den  alırdık  iplere  çizili  şeker; 
Yoklukta zor alınırdı,külahta çay ve şeker.

Hacı Muratlar’ın Oda’ya köylüler dolardı, 
Ekmek aş götürme işi bazen bize düşerdi.

“Hacı Abdıreyim Çeşmesi”nde  yıkanır bezler; 
Anam soğuktan titreyip gelir; buz tutmuş eller.

“Desdici Hılmi, Fırıncı Hörü, Dayoğlu Gızı;” 
Komşularımızdı,  hepsinin vardır hatırası.

Hacı anam Tüssülü’nün Şö’ret’e sık giderdi; 
Dişleri az olduğundan yemeği zor çiğnerdi.

Me’met emmi’mi  sorarsanız çok munis biriydi; 
Karısı Emine aba’msa  merhamet timsaliydi.

Dükkanımız..Rızık kapımız..Akmasa da damlar, 
Millî  bayram  günü  dolardı  bütün  damlar.

Babam dükkanda resim çeker, dedem pul satar; 
Paraları tekrar saymaktan büyük bir zevk duyar.

Üç ayaklı makinayla babam resim çekerdi; 
Kış günü, hava soğuk, ne zorluklar çekerdi.

Islak kesilir resim, çünkü konmaz  kurutmaya: 
“Aç takkanı  Me’medâ !  Borcun iki buçuk lira!”

Rüyada mıyım, yoksa gerçek mi?Aklım almıyor; 
Hesabı  iyi  yapalım,  günler  çabuk  geçiyor...

N. Sait EKİCİ